مدتی است در فضای مجازی با پخش برخی متن نوشته ها و کلیپ هایی از آیت الله مصباح این گونه وانمود می کنند که ایشان مردم را قبول ندارد و رای مردم را بی اعتبار می داند این حجم از تبلیغات که در فضای مجازی کم نظیر است ما را بر آن داشت تا چند نکته ای درباره آن بنویسیم

1.       برای دستیابی به دیدگاه ها و نظرات یک شخصیت بهترین منبع کتاب ها، نوشته ها، سخنرانی ها و سایت شخصی ایشان است. خوب است در این مورد به کتاب های نظریه سیاسی اسلام، پرسش ها و پاسخ ها و پاسخ استاد به جوانان پرسشگر مراجعه کنید تا ببینید میان شنیده ها و واقعیت ها چقدر فاصله است!

2.       چگونه آیت الله مصباح برای رای مردم ارزشی قائل نیست که تا کنون بارها در مجلس خبرگان رهبری با رای همین مردم وارد مجلس خبرگان شده است؟ در این دوره نیز که حد نصاب آرای مردم را در تهران نیاورده وارد مجلس خبرگان نمی شود و هیچ گلایه ای نیز از مردم نکرده و نخواهد کرد. ایشان علاوه بر این،در تمام رفراندوم ها و انتخابات های دوران انقلاب تا کنون شرکت کرده و به جمهوری اسلامی، قانون اساسی، نامزدهای خبرگان، ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی ، شوراهای اسلامی شهر رای داده اند. و در این انتخابات در کنار حضرات آیات یزدی و موحدی کرمانی در راس ائتلاف اصولگرایان به عنوان فقها قرار داشتند.

3.       سخن آیت الله مصباح  همان سخن دقیق حضرت امام ره و سایر بزرگان دین است که باید فهمید و دقت کرد. ایشان میان مشروعیت و مقبولیت تفاوت قائل است ؛ رای مردم مشروعیت و حقانیت نمی آورد ولی بدون رای مردم و مقبولیت مردمی نمی توان حکومت تشکیل داد. مگر نه این است که همه ما معتقدیم حضرت امیر ع در طی 25 سال دوران غربتش که مردم ایشان را نپذیرفتند در خانه نشستند و حکومتی تشکیل ندادند؟ ولی از نظر شیعه در همان دوران 25 ساله، ایشان امام بودند و حق حکومت منحصرا از آنِ ایشان بود و خلفایی که در طول آن 25 سال حکومت کردند هر چند مردم با آن ها همراهی کرده باشند غاصبند و مردمی نیز که به غاصبان رای دادند برای آن ها مشروعیت و حقانیت نیاورد و از نظر شرع مقدس گناهکارند. در حادثه کربلا نیز همین ماجرا تکرار شد یزید بن  معاویه به ظاهر برای خودش رای مردم دست و پا کرده بود و امام حسین ع از چنین پشتوانه ای برخوردار نبود آیا حکومت یزید را مشروع می دانید و قیام امام حسین ع در برابر یزید را نامشروع؟!! آیا اگر منتخبان ملت در دولت یا پارلمان، قانونی را بر خلاف شرع مقدس به تصویب برسانند صرفا چون منتخب ملت هستند و مردم به آن ها رای دادهاند آن قانون مشروع خواهد بود؟ بله در غرب و در مکتب الحادی لیبرالیزم که مبنای مشروعیت را رای مردم می دانند وضعیت چنین است؛ به همین دلیل برغم اینکه همجنس بازی در آیین مسیحیت حرام است در بسیاری از کشورهای غربی این عمل شنیع با تصویب پارلمان، مشروعیت پیدا کرده و از حقوق و مزایای خاصی نیز برخوردارند!